Σλάντεκ, Γιόζεφ Βάκλαβ

(Sladek). Τσεχοσλοβάκος ποιητής (Ζμπίρο, Βοημία 1845 -1912). Διατέλεσε καθηγητής των αγγλικών στο Πανεπιστήμιο και στο Ανώτατο Εμπορικό Ινστιτούτο της Πράγας. Για είκοσι χρόνια διεύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό Lumir και μετάφρασε πολλά έργα ξένων κλασικών συγγραφέων (Μπερνς, Κόλεριτζ, Λόγκφελω, Σαίκσπηρ, Λέρμοντοφ κ.ά.) Η πρώτη συλλογή ποιημάτων του εκδόθηκε το 1875 με τον τίτλο Ποίηση. Ακολούθησαν οι Αστραπές πάνω στη θάλασσα (1880), συλλογή εμπνευσμένη κατά μεγάλο μέρος από τα ταξίδια του στην Ευρώπη και στην Αμερική στο οποίο εκφράζει έντονα τον πόνο του για τον πρόωρο χαμό της συζύγου του. Πιο νηφάλιες είναι οι επόμενες συλλογές του Στο κατώφλι του παράδεισου (1883), Από τη ζωή (1884), Με ήλιο και με σκιά (1887), Στον ήλιο του χειμώνα (1897) και Στη διάρκεια του δειλινού (1907). Ο Σ. έγραψε επίσης και ποιήματα για παιδιά.